انجام700 هزار کیلومتر مربع اکتشاف

بخش معدن کشور، یکی از بخش های اقتصادی کشور است و کشور ما به این توانمندی رسیده که قریب به ۵۰۰ میلیون تن ذخایر معدنی در یک سال استخراج کند. البته کارشناسان و صاحب نظران بخش معدن بر این باورند که اکتشاف در ایران، به نسبت ذخایر و پتانسیلی که وجود دارد رشد نکرده است.

به گزارش اخبار فولاد؛ علی اصغرزاده، مدیر اکتشاف ایمیدرو (سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی) اقدامات انجام شده این سازمان بزرگ وابسته به وزارت صنعت و معدن در حوزه اکتشاف مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار داد.

*سال ۱۳۹۹ که به عنوان سال جهش تولید معرفی شده و رهبر معظم انقلاب در پیام نوروزی خودشان گفتند جهش تولید در زندگی مردم تاثیر محسوس داشته باشد. با توجه به این که جنابعالی در حوزه اکتشاف ایمیدرو مسئولیت و فعالیت دارید به نظر شما سال ۱۳۹۹ در این حوزه به چه صورت شروع شده و ادامه پیدا کرده است؟

اکتشاف، موتور محرکه کل صنایع معدنی است. اگر حوزه اکتشاف به خوبی عمل کند و بتواند به خروجی های خوبی برسد صنایع هم می توانند شاخص های توسعه ای خودشان را به طور مناسب رشد بدهند و با همان شدت به آینده خودشان امیدوارر باشند.

در همین راستا ما هم فعالیت های خودمان را در سال ۱۳۹۹ با توجه به دستور مقام معظم رهبری، افزایش دادیم و تلاش می کنیم کارهای بیش تری را در حوزه اکتشاف انجام بدهیم. ما پهنه های اکتشافی را با توجه به پهنه جدیدی که اخیرا مجوز آن اخذ شد به ۷۰۰ هزار کیلومتر مربع در ۳۰ استان رساندیم.

ما در حال مطالعه بر ۱۰۵ پهنه هستیم. الان مشاوری در حوزه اکتشاف پیدا نمی کنید که کار نداشته باشد. ما در این حوزه، حجم بسیار بالایی کار ایجاد کرده ایم و الان حتی مشاور کم داریم.

مساحت کشور ما یک میلیون و ۶۴۳ هزار کیلومتر مربع است ولی بخشی از آن حوزه های هیدروکربنی است و خیلی برای حوزه فلزات با اهمیت نیست. بر این اساس با توجه به کسر بخش هایی از کشور که از این لحاظ خیلی با اهمیت نیست، ما اگر یک میلیون کمتر را از مساحت کشور حائز اهمیت بدانیم، الان حدود ۷۰ درصد مساحت مفید اکتشافاتی کشور را داریم تحت اکتشاف قرار می دهیم.

*چه مناطقی از کشور، کمتر مورد توجه شما برای اکتشاف است؟

بخش هایی از کشور و در حوزه زاگرس، مناطقی است که در آنجا بیش تر به دنبال مخازن نفتی هستیم یعنی در آنجا نفت و گاز داریم. در این مناطق، چون مناطق رسوبی هستند ما به دنبال فلزات نیستیم.

این مناطق شمال شمال شرقی کشور و یک کمربند در جنوب کشور که استان های جنوب غربی تا جنوب شرقی یعنی خوزستان تا بوشهر و سیستان و بلوچستان را در بر می گیرد. در این مناطق، انتظار می رود بیش تر منابع نفتی داشته باشد. در بقیه مناطق کشور، ما به دنبال ذخایر فلزی با اهمیت می توانیم باشیم.

ما الان ۷۰۰ هزار کیلومتر مربع را در دستور کار داریم. یک بخش هایی از آن انجام شده و پهنه های اکتشافی آزاد شده اند. از این ۷۰۰ هزار کیلومتر مربع، چیزی حدود ۴۵۶ هزار کیلومتر مربع آزاد شده و کار اکتشافی در آنجا انجام داده ایم.

در این میان، حدود ۷۶۰ محدوده امیدبخش معدنی پیدا شده و ما برای ۲۸۲ محدوده، تقاضا کرده ایم که کار اکتشاف عمومی و تفصیلی آنها را ادامه بدهیم و بقیه را در اختیار سازمان های استان ها قرار داده ایم که آنها در اختیار بخش خصوصی قرار بدهند.

*عمدتا محدوده بین آذربایجان شرقی تا کرمان را در برنامه های اکتشاف دارید که ذخایر مس و آهن بیشتری دارد؟

ما کل کشور را بررسی می کنیم. ما تمام مناطق مرزی غربی و شرقی را که معمولاً مناطق سختی برای کار کردن است، در اختیار داریم. از سیستان و بلوچستان یک نوار مرزی تا خراسان جنوبی و خراسان رضوی را اکتشاف می کنیم.

ما فقط در یک استان کار نمی کنیم و آن هم خوزستان است. خوزستان به دلیل شرایط زمین شناسی، یک منطقه کاملا نفتی است.

*جنابعالی به نکاتی اشاره کردید ولی در مجموع در مورد چهار مرحله اکتشاف یعنی شناسایی، پی جویی، اکتشاف عمومی و اکتشاف تفصیلی وضعیت فعالیت ها چگونه است و چه اقداماتی در حوزه های دیگر انجام شده؟

اکتشاف، چهار مرحله دارد و هر چه شما در ابتدای کار باشید ریسک کار بالاتر است و نیاز به ایجاد اطلاعات پایه و شفاف تر کردن اوضاع است. هر چه وارد مراحل بعدی می شوید اطلاعات افزایش پیدا می کند و شفافیت بیش تر می شود و به نوعی جذابیت برای جذب سرمایه گذاران بخش خصوصی فراهم می شود.

در مراحل اولیه، احتمالات بالا هست ولی به سمت مراحل بعدی که می روید این احتمالات و ریسک کاهش پیدا می کند. در مراحل بعدی، کارها مهندسی می شود و می توان برآوردهای اقتصادی دقیق تری نسبت به منطقه انجام داد.

کاری که ما انجام می دهیم همین است. ما با کمک وزارت صنعت و معدن و همکاری آنها و با تفاهم هایی که با سازمان های پیرامونی خودمان مثل زمین شناسی و انرژی اتمی داریم سعی می کنیم این اطلاعات را تولید کرده و مراحل شناسایی و پی جویی را انجام بدهیم و اطلاعات را به مراحل عمومی و تفصیلی برسانیم.

*در مراحل اکتشاف عمومی و تفصیلی اقدامات مشخصی هم انجام می دهید؟

وقتی فازهای شناسایی و پی جویی تمام می شود تعدادی از محدوده ها را در اختیارسازمان استان ها می گذاریم تا خودشان واگذار کنند. تعدادی از محدوده ها را در اختیار خودمان می گیریم و تقاضای پروانه اکتشاف می دهیم.

چون برای اکتشافات مراحل عمومی و تفصیلی، ما باید پروانه اکتشاف بگیریم. وقتی پروانه اکتشاف اخذ کردیم وارد مرحله عمومی می شویم و پس از آن وارد مرحله اکتشاف تفصیلی می شویم

*در سال ۱۳۹۹ در مورد این محدوده های ۷۶۰ محدوده امیدبخش، چه تعداد پیشرفت بیش تری دادشته و به مراحل بعدی وارد شده اند؟

همه آنها به طور همزمان جلو می رود. ما الان هم فازهای شناسایی و پی جویی را در پهنه ها جلو می بریم و امیدواریم بتوانیم تا پایان سال ۱۳۹۹، کل فازهای شناسایی و پی جویی را به اتمام برسانیم و هم این که درباره آن ۲۸۲ محدوده امیدبخش که در اختیار گرفته ایم تا کنون موفق شده ایم ۸۰ پروانه دریافت کنیم و پروانه را در مراحل اکتشاف عمومی جلو می رویم.

برای تعدادی که در سال های قبل پروانه گرفتیم در مراحل اکتشاف تفصیلی هستیم و در حال انجام حفاری هستیم. تعدادی از آنها که از سال های ۱۳۹۳ و ۱۳۹۴ شروع شده بود، مراحل عمومی و تفصیلی آنها پایان پیدا کرده است و الان داریم گواهی کشف می گیریم. در مورد چند گواهی کشف، در حال فراخوان هستیم تا به بخش خصوصی واگذار شوند که در حوزه آهن در استان یزد است.

چند گواهی کشف دیگر که صادر شود بلافاصله، برای اخذ مجوزها و واگذاری به بخش خصوصی اقدام می کنیم. این کارها، مثل یک جریان پیوسته می ماند که دائما از تهیه اطلاعات پایه شروع می شود تا به فازهای شناسایی و پی جویی برسد و در نهایت مناطق امیدبخش شناسایی می شوند.

در مرحله بعد پروژه ها اجرایی می شود و فازهای عمومی و تفصیلی و حفاری ها را در ادامه داریم. بعد هم تخمین ذخیره و گواهی کشف را داریم. بعد از گواهی کشف، فراخوان انجام می شود تا بخش های خصوصی، معدن را راه اندازی کنند.

*بالاخره این اکتشافات چقدر می تواند روی استخراج تاثیر بگذارد؟

وقتی تعداد معادن فعال در کشور را افزایش بدهیم به همان نسبت میزان استخراج مواد معدنی افزایش پیدا می کند. ما سعی می کنیم با کارهایی که انجام می دهیم، معادن جدید را شناسایی کنیم و آنها را به عرصه بهره برداری برسانیم.

ضمن این که ما هدف دار کار می کنیم. ما عمدتاً روی فلزی ها کار می کنیم. عمدتاً فلزهایی که در کشور کارخانه دارند یا در حال توسعه هستند که تضمین ایجاد کنیم بابت خوراک صنایع معدنی کشور. صنایع معدنی ما به نوعی نیازمند خوراک جدید هستند. برای مثال سنگ آهن ها و کارخانه های کنسانتره و گندله ای که تاسیس شده و همچنین کارخانه های سرب و روی و شمس سرب و روی در کشور تاسیس شده و همه نیازمند خوراک هستند.

در حوزه مس هم، همین طور. با این فعالیت هایی که توسط ایمیدرو و شرکت های زیرمجموعه آن اتفاق می افتد، ما سعی می کنیم توان تولید محصولات معدنی و فلزی را بالا ببریم.

*ایمیدرو یک هلدینگ بزرگ شامل شرکت ها بزرگ و عملیاتی است. در حوزه اکتشاف، چه موانع و مشکلاتی بر سر راه ایمیدرو وجود دارد؟

حوزه اکتشاف، سه بازیگر دارد که ایمیدرو یکی از بازیگران حوزه اکتشاف است. یک بازیگر دیگر بخش خصوصی است که از لحاظ تعداد معادن، بیش ترین معادن در اختیار بخش خصوصی است. یک بخش از کار در اختیار سازمان زمین شناسی وزارت صنعت و معدن است و یک بخش هم در اختیار ایمیدور است.

ما با سازمان زمین شناسی، توافقات خیلی خوبی داشته ایم و همکاری های مناسبی با هم داریم. ما امیدواریم این همکاری ها در سال ۱۳۹۹ بتواند به صورت مستمر و مفید به اوج خودش برسد و ادامه دار باشد.

به هر حال اکتشاف با تمام این مسائل درگیر است و رودرو هست. یک مثال بزنم. الان ۱۶ درصد مساحت کشور تحت بلوک سازمان انرژی اتمی است. درصورتی که ما ۷۰۰ هزار کیلومتر از پهنه های اکتشافی را در اختیار گرفته ایم ولی در ۴۶۰ هزار کیلومتر مربعی که کار کرده ایم و آن را آزاد کرده ایم، فقط ۲ درصد از مساحت را در اختیار خودمان گرفتیم برای ادامه کار.

ما بعد از این که کار را انجام بدهیم بلافاصله پهنه ها را آزاد می کنیم و فقط نقاط کوچکی را در اختیار می گیریم برای این که آنها هر به معدن تبدیل کنیم.

*شما به موضوع توجه به ذخایر فلزی اشاره کردید. آیا استراتژی ایمیدرو در حوزه اکتشاف همین است یا این که استراتژی ایمیدرو شامل موارد دیگری هم می شود؟

موقعی که در یک پهنه کار می کنیم تمام مواد معدنی آن پهنه را مورد توجه قرار می دهیم ولی با توجه به این که بخش های غیر فلزی، سرمایه گذاری خیلی پایینی برای راه اندازی نیاز دارند آنها را در اختیار نمی گیریم و آنها را به استان ها واگذار می کنیم تا بخش خصوصی با سرمایه کمتر و دانش فنی کمتر نسبت فلزی، معدن را راه اندازی کنند و به چرخه تولید وارد کنند.

ایمیدرو سعی می کند وارد مراحلی شود که آن مراحل، طولانی تر است و سرمایه گذاری بیش تری می خواهد. ریسک آن بالاتر است و به نوعی دانش فنی بالاتری هم می خواهد. این استراتژی ایمیدرو است که از سال ها قبل اختیار کرده و ما بیش تر دنبال فلزات استراتژیک کشور می رویم.

*به جز مواردی که پیش از این به آنها اشاره کردید اهدافی خاصی برای سال ۱۳۹۹ دارید که پیگیر آنها باشید؟

الان یکی از مسائلی که مورد توجه است بحث حل مشکل حفاری کشور است. الان ناوگان حفاری کشور یک مقدار فرسوده شده و نیاز به تجهیز و بازسازی دارد. ما تلاش می کنیم با کمک شرکت های پیمانکاری حفاری، راهکارهایی را پیدا کنیم و قراردادهایی هم در این زمینه بسته شده است.در مواردی از طریق صندوق بیمه معادن، تا ۸۰ درصد مبلغ قیمت دستگاه را به شرکت های حفاری وام می دهیم تا آنها دستگاه های جدیدی را به ناوگان اضافه کنند.

ما می خواهیم برآوردی داشته باشیم از میزان حفاری کشور در سال ۱۳۹۹ و طی ۵ سال اینده. بر این اساس تعداد دستگاه های مورد نظر یا مورد نیاز را برای ۵ سال باید برآورد می کنیم تا ببینیم چه تعداد دستگاه باید باشد.

ما روش های مختلف سرمایه گذاری در حوزه معادن را کار می کنیم. ما معادن زیادی را به بخش خصوصی واگذار کرده ایم و دنبال روش های جدید هستیم و حتی دنبال استفاده از ظرفیت های بورس هستیم تا واگذاری ها به روز و کاراتر شود.

منبع: معدن ۲۴

کد : 883

گروه : معدن

تاریخ : 5 سال پیش

پرینت

کپی لینک کوتاه