ضرورت توجه به قرارداد ایران و چین برای صادرات فولاد

کشور درزمینه تولید فولاد؛ دارای شرایط ایده آلی است و با وجود تحریم ها به خوبی توانسته تولید و صادرات را مدیریت کند اما مسئله در رابطه با تولید وضعیت آنقدرها خاص و حساس نیست که در رابطه با صادرات مطرح است. تحریم ها به هر حال در زمینه صادرات تاثیرگذار بوده در حال حاضر شرایط اقتصادی کشور به شکلی است که گزینه ای به جز صادرات پیش روی فولادی های قرار ندارد. طبیعتا امسال این مورد هم صدق خواهد کرد و نیاز کشور در بازار داخلی به علت شرایط کرونا و شرایط اقتصادی طوری نیست که بتواند فولاد مازاد را جذب کند. یکی از مسائل عمده ای که باید به آن توجه کرد پوشش حداکثری صادرات تا پایان سال جاری است چرا که اگر نتوانیم مقوله صادرات را به درستی مدیریت کنیم و در سال جاری باید رکورد صادرات سال گذشته را که حدود بالغ بر ۸ تا ۹ میلیون تن بوده را بزنیم چرا که در غیر این صورت محدودیت هایی در بازار بین المللی ایجاد خواهد شد.

از دیگر تاثیرات تحریم در بخش صادرات می توان به عملکرد کشور چین به عنوان یکی از شرکای تجاری بزرگ ایران اشاره کرد که اجازه پهلوگیری به کشتی هایی که از مبدا ایران و متعلق به کشتیرانی جمهوری اسلامی هستند را نمی دهد و حتی کانتینرهای صادراتی چه محصولات معدنی و چه محصولات پتروشیمی ایران مدتی است که بلاتکلیف در بنادر چین مانده اند.

در قبال شدت تحریم ها، چین هم موضعجدی تری را در برابر محموله های صادراتی ایران اتخاذ کرده است.

تا انتخابات ریاست جمهوری آمریکا هم کمتر از صد روز باقی است. این انتخابات روز سوم نوامبر برابر با پنجشنبه ۱۳ آبان برگزار می شود و بسیاری از کشورها نه تنها در ایران بلکه در دنیا چشم شان به این انتخابات هست که چه اتفاقی می افتد. آیا دموکرات ها شانس دارند برگردند یا جمهوریخواهان با ریاست جمهوری ترامپ ادامه خواهند داد.

به هر حال جایگاهی که ترامپ در آمریکا ایجاد کرده شاید الان به علت وضعیت حاد کرونا و تاثیر آن در وضعیت بیکاری در آمریکا تاثیر منفی بر روی رای ترامپ بگذارد ولی درکل قبل از کرونا، وضعیت ترامپ خیلی بهتر بوده و طبیعتا و تنها چیزی که می تواند ترامپ را شکست دهد همین کرونا و ادامه وضعیت بحران کرونا که برای آمریکا ایجاد کرده، هست. پس نمی شود به صراحت گفت ترامپ می رود، اصلا هیچکس نمی تواند چنین چیزی بگوید و متاسفانه چنین برداشتی باعث می شود که خیلی ها این موضوع را ساده بگیرند و سیاست هایشان را حتی در رابطه با صادرات طوری برنامه ریزی کنند که گویا ترامپ وجود نخواهد داشت اما برای حصول نتیجه هنوز زود است.

اگر حضور وی ادامه پیدا کند وضعیت تحریم ها به هیچ وجه بهتر نمی شود و حتی به نظر من در چارچوب قرارداد همکاری ایران و چین بر پایه قرارداد ۲۵ ساله، ایران باید خیلی با سیاست جلو برود. قبل از اینکه وضعیت انتخابات ریاست جمهوری مشخص شود، بتواند این را نهایی کند. وگرنه ممکن است بعد از اینکه انتخابات مشخص شد و جمهوریخواهان دوباره به راس برگشتند، این قرارداد همکاری بین ایران و چین و بین چین و آمریکا وجه المصالحه قرار بگیرد.

و چین هم اثبات کرده که طی چند سال گذشته آن حمایت های لازم را که باید از ایران می کرد، نکرده است چراکه از رفتار ایران در دوران برجام دلخور بوده و معتقد است که در زمان قبل از برجام که تحریم ها شدید بوده، از ایران حمایت کرده در حوزه معادن، صنایع و پروژه ها و حتی خرید از ایران و انتظار نداشت که ایران وقتی تحریم ها برداشته می شود شدیدا به سمت و سوی اروپایی ها کشید شود و خیلی از قراردادهای تجاری که حتی در حوزه نفتی با چین داشته را کنسل کند. حال که تحریم ها حدود دو سال است که برگشته، اینجاست که چین درواقع می داند که ایران شدیدا نیازمند است.

نگرانی من این است که جمهوریخواهان بمانند و این قرارداد هم به موضع وجه المصالحه برود. یعنی چین برای اینکه خودش را از تعرفه های وارداتی آمریکا تبرئه کرده و نجات دهد، این توافقنامه با ایران را منعقد نکند. متاسفم که در ایران هم جوی علیه این تفاهمنامه ایجاد شده و به نظر می رسد که توسط مخالفان ایران شکل گرفته و مردم هم بدون شناخت دقیق از آن حمایت می کنند.

چون اگر این تفاهم نامه منعقد نشود، واقعا در بسیاری از حوزه ها از جمله فعالیت های معدن، صنایع معدنی و فولاد که ایران به چین صادر می کند، تاثیر منفی خواهد گذاشت این در حالی است که یکی از تفاهمنامه های ایران و چین تاسیس بانک ایران و چین بود که می تواند در موضوع صادرات ایران خیلی کمک کند بویژه به چین.

در واقع ما در زمینه تولید فولاد مشکلی نداریم و بخش تولید کشور با همه محدودیت ها خوب است. اگر خوراک لازم و نیاز مواد اولیه فولادسازهای کشور به هر صورتی تامین شود که خوشبختانه در حال حاضر سیاست های دولت هم بر این اساس قرار گرفته است که اول نیاز داخلی تامین شود و بعد مسئله صادرات مطرح شود که طبیعتا دو تا موضوع در این رابطه است که باید به آن اشاره کرد. یکی سنگ آهن هماتیت است که به نظر من دولت باید صادرات آن را آزاد کند چون مصرف داخلی ندارد و ظاهرا اخرین صحبتی که از وزارت صمت عنوان شده ، این است که صادرات کنستانتره همچنان مجاز نخواهد بود ولی اگر گندله مازاد شود، مجاز می شود. اینها همه خبرهای خوبی است و نشان می دهد که الان مدیریت مناسبی در حال انجام است و زنجیره را براساس عرضه و تقاضا تنظیم می کنند. ای کاش زودتر این اتفاق می افتد. بازار هدف این محصولات هم چین است. یعنی درواقع چه محصولات بالادستی و چه محصولات میانی فولاد صادراتی کشور به چین اتفاق می افتد. به نظر من در بُعد تجاری قضیه و صادرات بیشتر باید تمرکز کنیم وگرنه ضربه می خوریم و وضعیت انتخابات آمریکا هم می تواند تاثیرگذار باشد و باعث شود که شرایط یا تسهیل شود و تحریم ها کاهش پیدا کند به نفع صنعت فولاد کشور هم خواهد بود و یا این وضعیت بدتر شود که به نظر من باید از الان سیاست های مناسبی در رابطه با چگونگی مقابله با تحریم ها در صورت ادامه بویژه در رابطه با صنعت فولاد و صنایع معدنی اتخاذ کرد.

* تحلیلگر ارشد بازارهای بین المللی فولاد

کد : 269

گروه : دیدگاه

تاریخ : 5 سال پیش

پرینت

کپی لینک کوتاه